El Español
Treintayseis
Actualidad
|
Galicia

Una joven de Ares (A Coruña) gana un juicio pionero de violencia machista por las redes

Aida Feal, de 24 años, sufrió durante meses el acoso y las amenazas de un hombre que conoció por redes sociales y que recientemente ha sido condenado por un delito de amenazas, una sentencia que marca un precedente para otras mujeres que viven o hayan vivido situaciones similares
Ofrecido por:

La aresana Aida Feal, de 24 años, hace tan solo unas semanas que va poniendo su vida en orden de nuevo después de pasar por una experiencia traumática debido a que un joven gallego la acosó y amenazó por las redes sociales durante meses. Tras dos denuncias, se celebró un juicio el pasado septiembre del que recientemente se ha hecho pública la condena, atribuyendo al acosador un delito de amenazas, acompañado de una multa de dos meses a razón de seis euros diarios, la prohibición de acercarse a la joven durante tres meses a menos de 200 metros y de ponerse en contacto con ella de cualquier modo.

Este castigo supone un precedente a nivel local y nacional, ya que como argumenta la abogada de la afectada, Maite Pereira, "es una de las primeras sentencias, sino la primera, de violencia machista por las redes con condena al culpable y con protección hacia la víctima". Tras la pesadilla, Feal reunió el valor suficiente para contar públicamente su caso en twitter, lo que desencadenó una gran oleada de apoyo y a día de hoy sigue en tratamiento psicológico para acabar de curar las heridas invisibles que este hecho que nunca debió suceder ha dejado en ella.

Durante casi un año (entre el acoso, las denuncias y el juicio) la gallega padeció estrés y ansiedad y no quería salir a la calle o hacer su rutina diaria por miedo. A día de hoy admite que respira más tranquila y sobre la persona que le hizo la vida imposible durante este tiempo sólo sabe su nombre, edad, que tiene varias residencias en dos ciudades de la comunidad y que desgraciadamente le hizo cosas parecidas a otras mujeres. Tras lo ocurrido, se muestra orgullosa de haber denunciado porque esta sentencia es un ejemplo para aquellas víctimas que hayan sufrido lo mismo y les anima a denunciar "porque las cosas salen bien" como ha sido su caso.

Nota: Preguntas y respuestas en gallego y traducción al castellano posterior.

Cando comezou todo e como xurdiu o principio de acoso?

Empezou a finais de outubro de 2019. Esta persoa ponse en contacto comigo por instagram e empezoume a falar, e eu contestáballe porque parecíame un mozo simpático, a conversación era amena, nunca vin nada raro ata que empezou todo. Os dous primeiros días todo perfecto, falabamos bastante, non nos coñecíamos en persoa. O sábado desa mesma semana saín de festa cunha amiga e saquei unha foto na que se nos vía coa orquestra detrás e subina a instagram.

Este mozo faloume por whatsapp (intercambiamos os números) e empezou a poñerse nervioso e agresivo, a insultarme e a recriminarme que non lle contestaba, que seguramente estaba ligando con outras persoa e que non lle facía caso. Entón díxenlle que non Vía normal o que estaba a facer, que levabamos falando dous días e que non o ía a consentir entón bloqueeino en whatsapp e ese día esquecinme do móbil e pasei do tema. Cando cheguei a casa empecei a ver por instagram que me estaba falando, a pedirme que o desbloquease e seguía cos insultos, polo que lle pedín por favor que me deixase en paz en repetidas veces, deixeillo claro.

Parecía que acougoura pero ao día seguinte empezou a chamarme en oculto e a primeira vez non collín pero a segunda sí e escoitei a súa risa e cousas que me dicía e recoñecino porque sei como é a súa voz porque falamos por notas de voz anteriormente. Era de madrugada e apaguei o móbil e ao día seguinte ao mediodía empezou a poñerse máis agresivo aínda, a insultarme, a ameazarme…e ameazoume con facerme o mesmo que á moza vítima da Manda "primeiro un, despois outro e logo outro".

Nese momento conteillo aos meus pais e díxenlles o que pasaba, que tiña medo, que non lle coñecía, que me estaba dando conta de que era un perfil faso e puxéronse como tolos e dixéronme que fósemos inmediatamente á Garda Civil. Ao día seguinte, o 2 de outubro de 2019, interpuxemos a denuncia en Mugardos. Empecei a falar un martes con este mozo, cando empezou a poñerse agresivo foi o sábado e a semana seguinte foi cando interpuxen a denuncia.

Cuando comenzó todo y cómo surgió el principio del acoso?

Empezó a finales de octubre de 2019. Esta persona se pone en contacto conmigo por instagram y me empezó a hablar y le contestaba porque me parecía un chico majo, la conversación era amena, nunca vi nada raro hasta que empezó todo. Los dos primeros días todo perfecto, hablábamos bastante, no nos conocíamos en persona y el sábado de esa misma semana salí de fiesta con una amiga y saqué una foto en la que se nos veía fcon la orquesta detrás y la subí a instagram. Este chico empezó a hablarme por whatsapp (nos dimos los números), a ponerse nervioso y agresivo, a insultarme y a recriminarme que no le estaba contestando, que seguramente estaba ligando con otras personas y que no le hacía caso.

Le dije que no me parecía normal lo que estaba haciendo, que llevábamos hablando dos días y que no lo iba a consentir esas cosas entonces lo bloqueé en whatsapp y ese día me olvidé del móvil y pasé del tema. Cuando llegué a casa empecé a ver por instagram que me estaba hablando, a pedirme que lo desbloqueara y seguía con los insultos, por lo que le pedí por favor que me dejara en paz en repetidas veces, se lo dejé claro. Parecía que se había calmado pero al día siguiente empezó a llamarme en oculto y la primera vez no cogí pero la segunda sí y escuché su risa y cosas que me decía y lo reconocí porque sé como es su voz porque hablamos por audios anteriormente.

Esto fue de madrugada y apagué el móvil pero al día siguiente al mediodía empezó a ponerse más agresivo aún, a insultarme, a amenazarme...y me amenazó con hacerme lo mismo que a la chica víctima de la Manada "primero uno, después otro y luego otro", entonces en ese momento se lo conté a mis padres y les dije lo que pasaba, que tenía miedo, que no le conocía, que me estaba dando cuenta de que era un perfil faso y se pusieron como locos y me dijeron que fuésemos inmediatamente a la Guardia Civil. Al día siguiente, el 2 de octubre, interpusimos la denuncia en Mugardos. Empecé a hablar con este chico un martes, cuando empezó a ponerse agresivo el chico fue el sábado y la semana siguiente fue cuando interpuse la denuncia.

Como foi o proceso de poñer a denuncia na Garda Civil, senticheste comprendida ou cuestionada?

Ao principio o primeiro Garda Civil que nos atendeu á miña nai e a min como que botábame a culpa dicindo que se non publicase a foto non pasaría nada e que as redes sociais son moi perigosas e tiña que ter moito coidado. Ou sexa, as mulleres temos que ter coidado e as persoas que acosan non son as culpables? Non ten sentido que sexamos nós quenes teñan que ter coidado.

As miñas redes sociais téñoas privadas e despois deste Garda Civil atendeume un superior perfectamente esa vez e nas posteriores denuncias. Foi súper atento, chamoume e díxome que calquera cousa rara que vise que lle chamase porque estaban para axudarme.

¿Cómo fue el proceso de poner la denuncia en la Guardia Civil, te sentiste comprendida o cuestionada?

Al principio el primer Guardia Civil que nos atendió a mi madre y a mí como que me culpabilizaba diciéndome que si no hubiera publicado la foto que no pasaría nada y que las redes sociales son muy peligrosas y que tenía que tener mucho cuidado. O sea, ¿las mujeres tenemos que tener cuidado y las personas que acosan no son las culpables? No tiene sentido que seamos nosotras quienes tenemos que tener cuidado.

Mis redes sociales las tengo privadas y después de este Guardia Civil me atendió un superior perfectamente esa vez y en las posteriores denuncias. Fue súper atento, me llamó y me dijo que cualquier cosa rara que viese que le llamase porque estaban para ayudarme.

Houbo máis dunha denuncia, que pasou?

Despois da primeira vez que sucedeu todo, esta persoa creouse perfís falsos para falarme, ameazarme outra vez e acosarme e sempre utilizaba as mesmas fotos, algo que non ten moito sentido porque lle ía recoñecer. A primeira denuncia foi 2 de outubro e a segunda o 12 de febreiro, ocasión na que levei ao cuartel todas as fotos, capturas e os datos ben estruturados con días e horas e o que el me dicía. Neses meses el non parou de crearse contas para chegar ata min.

Desde a primeira denuncia non volvín falar con el, só facía captura e bloqueábao directamente. De cando en vez si tiven algunha chamada del entre outubro e febreiro.

Hubo más de una denuncia, ¿qué pasó?

Después de la primera vez que sucedió todo, esta persona se creó perfiles falsos para hablarme, amenazarme otra vez y acosarme y siempre utilizaba las mismas fotos, algo que no tiene mucho sentido porque le iba a reconocer. La primera denuncia fue 2 de octubre y la segunda el 12 de febrero, ocasión en la que llevé al cuartel todas las fotos, capturas y los datos bien estructurados con días y horas y lo que él me decía. En esos meses él no paró de crearse cuentas para llegar hasta mí.

Desde la primera denuncia no volví a hablar con él, solo hacía captura y lo bloqueaba directamente. De vez en cuando sí tuve alguna llamada de él entre octubre y febrero.

En febreiro como foi o proceso que desencadeou o xuízo?

Pedín que me atendese o axente que o fixo a primeira vez á perfección e expliqueille todo e proporcionoume algún dato sobre esta persoa para estar eu máis tranquila porque xa o localizaran (móstrase nerviosa ao ter que rememorar todo e ter as denuncias diante). Xa estaba programado o xuízo para o 22 de xaneiro pero pospúxose porque el non estaba ben citado, entón a segunda citación ía ser o 18 de marzo e xusto chegou a pandemia e atrasouse ata finais de setembro.

En febrero cómo fue el proceso que desencadenó el juicio?

Pedí que me atendiese el agente que lo hizo la primera vez a la perfección y le expliqué todo y me proporcionó algún dato sobre esta persona para estar yo más tranquila porque ya lo habían localizado (se muestra nerviosa al tener que rememorar todo y tener las denuncias delante). Ya estaba programado el juicio para el 22 de enero pero se pospuso porque él no estaba bien citado, entonces la segunda citación iba a ser el 18 de marzo y justo llegó la pandemia y se retrasó hasta finales de septiembre.

O perfil da persoa que che describiron na Garda Civil era o que che imaxinabas ou coincidía co que el che contou sobre si mesmo?

Díxome que tiña 27 anos e a policía contoume que tiña 31 e tampouco esperaba que fose moi maior pola forma de falar e de escribir e pola voz. Non temos absolutamente nada en común, nin amigos, nin coñecidos e en realidade agora só sei o seu nome, a idade e que ten un domicilio en Ferrol e outro na Coruña pero físicamente non sei quen é. Á hora de saír á rúa teño medo de telo diante e non saber que é el.

"Cuando salgo a la calle tengo miedo de tenerlo delante y no saber que es él"

¿El perfil de la persona que te describieron en la Guardia Civil era el que te imaginabas o coincidía con lo que él te había contado sobre sí mismo?

Me dijo que tenía 27 años y la policía me contó que tenía 31 y tampoco me esperaba que fuera muy mayor por la forma de hablar y de escribir y por la voz. No tenemos absolutamente nada en común, ni amigos, ni conocidos y en realidad ahora solo sé su nombre, la edad y que tiene un domicilio en Ferrol y otro en Coruña pero físicamente no sé quien es. A la hora de salir a la calle tengo miedo de tenerlo delante y no saber que es él.

Como foi o xuízo e cal foi a condena?

O 30 de setembro, foi un xuízo rápido. Condenáronlle (le a propia sentenza) como responsable dun delito de ameazas á pena de multa de dous meses a razón de seis euros por cada cota diaria e polo período de tres meses á prohibición de aproximarse a unha distancia inferior de 200 metros de min e de poñerse en contacto de calquera modo comigo.

¿Cómo fue el juicio y cuál fue la condena?

El 30 de septiembre, fue un juicio rápido. Le condenaron (lee la propia sentencia) como responsable de un delito de amenazas a la pena de multa de dos meses a razón de seis euros por cada cuota diaria y por el período de tres meses a la prohibición de aproximarse a una distancia inferior de 200 metros de mí y de ponerse en contacto de cualquier modo conmigo.

Que supuxo a condena ao teu acosador para ti?

Unha tranquilidade, un suspiro…porque levaba moito tempo con este tema. Desde principios de novembro vou ao psicólogo e ao psiquiatra porque necesitei axuda psicolóxica polo medo, a tensión e a ansiedade de non querer saír de casa. Despois das ameazas e acoso durante tantos meses non podía máis, non quería ir a ningún lado e nin sequera saír á compra porque me daba medo.

Aínda agora sigo co tratamento aínda que estou moitísimo mellor e a sentenza fixo que me relaxase un pouco, que soltase o aire que tiña dentro e díxenme a min mesma que todo ía ben, convencinme de que non era culpa miña senón desta persoa por facer todo o que fixo. Foi un respiro tamén para a miña familia polo mal que o pasaron os meus pais, outros familiares ou compañeiros do BNG (é afiliada ao partido) máis achegados que llo contei. Estaban a pasalo tan mal como eu ao ver que non quería saír de casa por culpa dun ser que se dedica a impartir odio polas redes.

¿Qué supuso la condena a tu acosador para ti?

Una tranquilidad, un suspiro...porque llevaba mucho tiempo con este tema. Desde principios de noviembre voy al psicólogo y al psiquiatra porque necesité ayuda psicológica por el miedo, el estrés y la ansiedad de no querer salir de casa por si acaso. Después de las amenazas y acoso durante tantos meses no podía más, no quería ir a ningún lado y ni siquiera salir a la compra porque me daba miedo.

Aún ahora sigo con el tratamiento aunque estoy muchísimo mejor y la sentencia hizo que me relajase un poco, que soltase el aire que tenía dentro y me dije a mí misma que todo iba bien, me convencí de que no era culpa mía sino de esta persona por hacer todo lo que hizo. Fue un respiro también para mi familia por lo mal que lo pasaron mis padres, otros familiares o compañeros del BNG (es afiliada al partido) más allegados que se lo conté. Lo estaban pasando tan mal como yo al ver que no quería salir de casa por culpa de un ser que se dedica a impartir odio por las redes.

"No quería salir de casa por culpa de un ser que imparte odio en las redes"

Esta persoa fixo o mesmo con outras persoas?

Si, fíxoo con moitas máis mulleres, é máis, cunha moza de Ferrol que no momento en que el se puxo a falar con ela era menor e como non chegou a nada porque ela bloqueoulle no primeiro momento non pasou nada. Segue creándose perfís falsos e estou 100% segura de que lle segue falando a xente.

Cando foi o xuízo, o meu primo comentoume que había unhas mozas amigas súas que estaban nun caso parecido pero non sabía se se trataba da mesma persoa que me estaba falando a min entón púxenme en contacto con elas e démonos conta de que era el porque fixo as mesmas cousas en redes sociais.

¿Esta persona hizo lo mismo con otras personas?

Sí, lo hizo con muchas más mujeres, es más, con una chica de Ferrol que en el momento en que él se puso a hablar con ella era menor y como no llegó a nada porque ella le bloqueó en el primer momento no pasó nada. Sigue creándose perfiles falsos y estoy 100% segura de que le sigue hablando a gente.

Cuando fue el juicio, mi primo me comentó que había unas chicas amigas suyas que estaban en un caso parecido pero no sabía si se trataba de la misma persona que me estaba hablando a mí entonces me puse en contacto con ellas y nos dimos cuenta de que era él porque hizo las mismas cosas en redes sociales.

Por que contaches o teu caso en twitter?

Nun primeiro momento non quixen dicir nada nin publicalo e só sabíano os máis achegados a min pero o domingo pasado unha amiga atopou unha noticia sobre o xuízo e pareceume xenial que se lle dese visibilidade e foi cando decidín dicir dar a cara. Este tamén foi un xesto para alentar a todas as mulleres que estean no mesmo caso ou que pasaron por algo parecido ou máis grave a que denuncien, porque isto chega a bo porto e a min saíume ben.

Pode ser que existan casos nos que se nos cuestione ou se pase mal, que non che fagan caso ou che tomen por tola pero que a xente denuncie por elas, por min, por todas as mulleres. Esta sentenza é un precedente e noutros casos, que espero que non se produzan pero que haberá, de acoso nas redes, xa hai o precedente dunha persoa condenada por isto.

¿Por qué contaste tu caso en twitter?

En un primer momento no quise decir nada ni publicarlo y solo lo sabían los más allegados a mí pero el domingo pasado una amiga encontró una noticia sobre el juicio y me pareció genial que se le diera visibilidad y fue cuando decidí decir dar la cara. Este también fue un gesto para alentar a todas las mujeres que estén en el mismo caso o que pasaron por algo parecido o más grave a que denuncien, porque esto llega a buen puerto y a mí me salió bien.

Puede ser que haya casos en los que se nos cuestione o se pase mal, que no te hagan caso o te tomen por loca pero que la gente denuncie por ellas, por mí, por todas las mujeres. Esta sentencia es un precedente y en otros casos, que espero que no se produzcan pero que habrá, de acoso en las redes, ya hay el precedente de una persona condenada por esto.

"Que la gente denuncie por ellas, por mí y por todas las mujeres, esta sentencia es un precedente"

Como foi o apoio recibido?

Desde que o fixen público o domingo pola noite ata hoxe estou a chorar continuamente polo respaldo que estou a recibir, a xente que me agradece que dese o paso de denunciar e choro de alegría. Hai xente orgullosa de min e estou eternamente agradecida polo apoio, a forza e as mensaxes que estou a recibir.

¿Cómo ha sido el apoyo recibido?

Desde que lo hice público el domingo por la noche hasta hoy estoy llorando continuamente por el respaldo que estoy recibiendo, la gente que me agradece que diera el paso de denunciar y lloro de alegría. Hay gente orgullosa de mí y estoy eternamente agradecida por el apoyo, la fuerza y los mensajes que estoy recibiendo.

"Tomo estas precauciones por miedo a que vuelva a pasar"

Mantiveches as túas redes sociais tras o ocorrido co ciberacoso?

Antes o Facebook tíñao publico e agora privado e o Instagram sempre privado. Á hora de que me cheguen peticións de amizade non acepto a ninguén que non vise persoalmente ou falase algunha vez con esa persoa polo medo, ese e se volve pasar?. O temor é algo que está aí e que espero que algún día se me vaia e tomo estas precaucións por medo.

¿Mantuviste tus redes sociales tras lo ocurrido con el ciberacoso?

Antes el Facebook lo tenía publico y ahora privado y el Instagram siempre privado. A la hora de que me lleguen peticiones de amistad no acepto a nadie que no viese personalmente o hablase alguna vez con esa persona por el miedo, ese ¿y si vuelve a pasar?. El temor es algo que está ahí y que espero que algún día se me vaya y tomo estas precauciones hago por miedo.

Actualidad