El Español
Treintayseis
Cultura
|
Audiovisual

Lucía Estévez, la directora gallega que lleva su historia familiar al arte

Esta cineasta ha rodado un videoensayo protagonizado por su madre y ha retratado la vida de su padre junto a su hermano en un cortometraje que será la base de su primer largometraje, con una historia ambientada en los años de la movida viguesa
La directora gallega Lucía Estévez.
Cedida
La directora gallega Lucía Estévez.
Ofrecido por:

Lucía Estévez es uno de los nombres más interesantes de la nueva hornada de realizadores que han emergido en Galicia. Nació en Vigo en 1994 y actualmente reside en A Coruña. En el año 2021 triunfó en los Premios Mestre Mateo con la webserie Xan, que realizó junto a su amigo y colaborador, Miguel Canalejo. Tras ese éxito, ahora afronta la realización de su primer largometraje, As defensas, que se inspira en su padre y en la movida viguesa, dejando clara la importancia de su familia en su obra.

Así, en Muller personaxe, un videoensayo ganador por del Premio María Luz Morales, Estévez realiza un homenaje a las actrices gallegas, pero lo hace situando como protagonista a su propia madre. "Nace por indagar e experimentar ao redor das mulleres en producións galegas. Naceu dunha maneira moi impulsiva, comecei montando os cortes e esas imaxes fixeron que pensase na miña nai. Por que non falar deste tema coa miña nai? Non houbo ningún tipo de guion e por iso ten sentido a obra. Gústame este proxecto, gustame o familiar que ten o meu traballo", explica la directora a este diario.

Otros de su cortos, O niño dos paxaros, cuenta la historia de su padre, un hombre que trabajaba en un taller en el Vigo de los años 80, época de la movida viguesa: "Mesturo ficción e documental e conto a historia do meu pai. Este proxecto nace porque o meu irmán (que también sale en el corto) quería experimentar para o seu traballo de fin de estudos e quería facer algo audiovisual. O peso que ten o documental é o máis importante. Se escoitas o audio do meu pai como un podcast, narra a súa historia desde un lugar moi honesto, que el se abra tanto para nós foi fundamental. Ten moitas cousas que contar".

Sobre esta base se construye el que será su primer largometraje, As defensas, producida por Cósmica Producións. Al igual que el cortometraje anteriormente mencionado, el punto de partida se sitúa en un taller del Vigo de los años 80, época de libertad, pero también de una generación perdida: "É un rapaz que empeza a traballar con 18 anos nun taller mentres os seus amigos están a vivir a movida viguesa. O traballo é o que salva a vida do personaxe, o traballo é unha gaiola para o protagonista, pero grazas a iso deixa de vivir ese momento de drogadicción. O meu pai perdeu a moitos amigos pola droga".

La colaboración de los hermanos Estévez no acaba ahí, ya que Lucía ejercerá como productora de Chatta, el primer cortometraje de ficción y animación de su hermano, que empezarán a rodar en verano.

Xan e o Mestre Mateo

Aunque la obra de Lucía Estévez está más ligada al drama, su gran éxito es una comedia, Xan. En ella, la directora y el actor y guionista, Miguel Canalejo, tratan distintos temas como el racismo, la libertad sexual o la libertad de expresión: "Fixemos o brainstorming da serie tomando algo e escribindo nunha servilleta. Traballar con Miguel é moi guai porque é moi perfeccionista. A min fáltame disciplina e compaxinámonos moi ben. O bonito é a comunidade que creamos, traballar con xente diferente que fai que crezas. Se penso en Xan penso en que o pasamos moi guai, rimos moitísimo. Para min é fundamental que a xente o pase ben, aínda que é un traballo".

Lucía Estévez con el Mestre Mateo por Xan (Foto: David Portela)

El buen trabajo que hizo la pareja artística se vio recompensando con un Mestre Mateo a la mejor webserie, un reconocimiento que Lucía Estévez califica como "una alegría", pero al que también resta importancia: "Significa que é un recoñecemento e que tes atención sobre ti. Para o meu ego é xenial ter un Mestre Mateo, pero non cambia a miña forma de traballar. Os recoñecementos están aí porque alguén di que o teu traballo mola, pero se non ten premios non significa que o teu traballo non mereza a pena".

Fotograma de 'O neno sardiña' (Foto: Cedida)

Junto a su inseparable Canalejo estrenará pronto O neno sardiña, un corto situado en un carnaval ficticio e inspirado en el cuadro El entierro de la sardina de Goya. Esta obra narra una historia que invita a abrazar el cambio y a dejar ir las cosas que duelen a través de la historia de dos amigos.

El auge de las directoras

Tras pasar años invisibilizadas, las directoras parece que empiezan a ver reconocido su trabajo. Durante la última temporada de premios, fueron cuatro las que triunfaron en los festivales más importantes del año: Julia Julia Ducournau (Titane) en Cannes, Audrey Diwan (El acontecimiento) en Venecia, Alina Grigore (Blue Moon) en San Sebastián y Carla Simón (Alcarràs) en Berlín, además de triunfar en los Oscars por partida doble con Jane Campion, mejor directora, y Sian Heder, mejor película por CODA. La pasada edición de los Mestre Mateo dejaba una imagen preciosa en la que realizadoras gallegas, entre ellas Lucía Estévez, acompañaban a Margarita Ledo que recibió el Premio de Honra.

Directoras gallegas acompañan a Margarita Ledo con su Mestre Mateo (Foto: Vane Rábade)

"Si que hai atención nas directoras e é bonito e importante para todas. Os Goya de dirección novel foron para mulleres nos últimos anos e non os levan por ser mulleres, é porque están contando historias que son necesarias. Agora ben, eu son feminista pero non me gusta a etiqueta de cinema de mulleres, eu quero facer cinema porque teño historias que contar", señala la realizadora.

La directora aprovecha para ensalzar a otras realizadoras como Clara Roquet o Belén Funes. También lo hace con grandes directoras de Galicia como Sonia Méndez, Anxos Fazáns, Noemí Chantada o la prometedora Belén Puime. "É bonito ter referentes femininos. Cando eu estaba na Universidade había dous nomes que os dicían porque había que dicilos, pero non había tanta presenza de mulleres como hai agora e iso é moi importante. Estamos nun momento moi bonito, quedan cousas por facer pero estamos a avanzar", concluye.

Cultura