"Afouteza" e as cinco palabras que todo celtista debe coñecer en galego
O Día das Letras Galegas tamén ten o seu impacto no mundo do deporte. A data por excelencia da lingua galega, adicada este ano á poetisa Xela Arias, é empregado polos clubes para poñer en valor o idioma propio de Galicia, como así o recoñece o Estatuto de Autonomía.
É o caso do RC Celta, quen na última década mudou a súa política lingüística nas redes sociais ata chegar a ser un dos grandes axentes normalizadores do idioma. Cada ano aproveitan, cunha cita do homenaxeado, para mostrar o seu orgullo pola cultura e o idioma, algo que xa leva facendo case un século co seu nome.
Porén, non só do 17 de maio vive a lingua galega. Hai moitas palabras que xa forman parte do dicinario do celtismo e que compre lembrar ou explicar aos profanos.
Afouteza
"Disposición del espíritu que lleva a actuar o acometer cualquier empresa sin temor a los peligros o dificultades. Seguridad que alguien tiene en si mismo, carácter firme". O termo por excelencia para o celtismo e que xa é aplicable en calquera situación da vida.
A palabra está presente no himno do clube na súa versión en galego dende mediados dos 90 -en castelán emprega valentía- pero foi na última década cando adquiriu unha nova dimensión. Lonas en Balaídos, tatuaxes e mesmo unha peña co seu nome son algúns exemplos.
No 2017, adquiriu unha dimensión internacional coa campaña #ThisIsAfouteza, cando o Celta aproveitou as semifinais de Europa League contra o Manchester para facer da mesma a súa identidade. Meses despois, os galegos escollerían o termo como "palabra do ano".
A palabra sería tamén a empregada para bautizar a nova Cidade Deportiva do clube no concello de Mos. Neste caso, tamén trouxo boa sorte ao primeiro equipo dende a súa posta en marcha.
Furar
Unha xenialidade da linguaxe. O verbo, que significa "abrir ou facer furados en", pasou a facer referencia a eses disparos potentes dos que calquera cativo tenta escapar cando está de porteiro.
Deu orixe aos "furolos" e a unha das frases máis icónicas dos patios de recreo dos colexios e demáis pistas de fútbol improvisadas: non vale furar!
Biqueiras e punteirolos
Nos matices está a clave. Ambalas dúas palabras fan referencia a remates coa bota, pero a sutileza destaca na primeira, mentres que a potencia física é o maior valor da segunda. Cuestión de escolas.
Malleira
Igual que os galegos tamén golpean o pulpo antes de cociñalo, un equipo pode dálle unha boa malleira a un rival cando a vitoria é contundente. En Balaídos, pode derivar nunha Rianxeira.
Un termo que por certo, é aplicado moitas veces de xeito despectivo no celtismo. Coñécese como "rianxeiros" a aqueles siareiros que só aparecen nas grandes ocasións -cando as bancadas berran a popular cantiga- e non apoian ao equipo nas malas.
