El Español
Treintayseis
Vivir
|
GastroGalicia

El heladero compostelano Manolo Prieto vuelve a Porta Faxeira: "Foron semanas moi longas"

Tras cinco semanas sin poder trabajar, el heladero Manolo Prieto ha vuelto a Porta Faxeira. "Cando baixaba co carro por San Pedro houbo xente que me aplaudiu: con iso xa está todo pagado"
Manolo Prieto, de regreso en Porta Faxeira.
Quincemil
Manolo Prieto, de regreso en Porta Faxeira.
Ofrecido por:

Porta Faxeira no es lo mismo sin su puesto de helados o de castañas. Tras cinco semanas fuera de servicio, Manolo Prieto (Santiago de Compostela, 1952) volverá a su ubicación habitual, "abrumado" por el apoyo recibido ante una situación "difícil e incerta".

"Nunca pensei que a miña ausencia fora a xerar tanta expectación e quero darlle as grazas a todos: cando tes unha situación así gusta ver o cariño que amosa a xente", asegura Prieto en una entrevista concedida a Quincemil, quien espera que estas últimas semanas "sexan unha anécdota máis dentro da vida".

Estas cinco semanas sin poder trabajar han sido muy duras anímicamente para el heladero, quien en la medida de lo posible evitaba pasar por Porta Faxeira.

"Procurei non ir moito por alí, o meu é estar alí, non pasar de largo: non me facía gracias ir por alí, facíaseme duro e mentalmente era unha cousa que me afectaba bastante", lamenta.

El Concello de Santiago autorizó este lunes las ubicaciones de los puestos de venta ambulante y artesanía -incluidos los de helados de Porta Faxeira y la Alameda- y la única condición para retomar la actividad era haber abonado la correspondiente tasa municipal.

"Sempre fago a solicitude en xaneiro e pago por adiantado e, como a ubicación segue a ser a mesma, xa nos confirmaron que podiamos saír e hoxe mesmo reanudamos a actividade", celebra.

Así, como un día cualquiera, Prieto se dirigió después de comer a Porta Faxeira con su carrito y lo instaló al filo de las 16:00 horas en el mismo lugar en el que lleva haciéndolo más de medio siglo.

En el camino desde su almacén en Basquiños hasta su emplazamiento habitual, el heladero incluso recibió aplausos a su paso por San Pedro. "Con iso xa está todo pagado", bromea.

El cese de actividad

Manolo Prieto con su primera clienta tras el regreso a Porta Faxeira.

"Nós puxemos o carrito a principios da primavera, ninguén nos dixera que non se podía e tiñamos todo en regla e a licencia solicitada, pero entón foi cando houbo este cambio na ordenanza, algo distinto ó que se facía habitualmente", relata Prieto.

En aquellas semanas en las que habían estado operativos, el tiempo no había acompañado y, si en Porta Faxeira "facía fresco", en el puesto de la Alameda "facía moito frío", por lo que hubo días "de volver mal para a casa por estar á intemperie e sen moita actividade".

"Cando chegou este contratempo resulta que houbo un par de semanas cun tempo estupendo, así que un pensa tamén na cuestión económica, en todas esas perdas", añade. Para su regreso, Prieto espera "que acompañe o tempo", pero, sea como sea, "o caso é poder ir".

Recogida de firmas

Manolo Prieto en su puesto en Porta Faxeira.

A los pocos días de abandonar Porta Faxeira, a Manolo Prieto le sorprendió una recogida de firmas en Change.org para pedir su regreso que a día de hoy ha superado los 4.700 apoyos.

"Sentíame abrumado pola resposta e polos apoios recibidos: eu son unha persoa á que lle gusta a discreción, pero non hai mal que por ben non veña e isto serviume para ver que ás veces un é máis importante para a xente do que pensa, é para emocionarme", prosigue.

Aunque inicialmente desconocía quién estaba detrás de la recogida de firmas para pedir su regreso, tras darle vueltas cayó en la cuenta de que era la hija de un amigo, Ángel Manteiga, fallecido hace unos meses. "Era unha persoa estupenda á que recordo con moitísimo cariño e a súa filla é ben filla do seu pai, mira o que montou", asegura.

Ahora, Manolo Prieto tan solo espera poder seguir trabajando y marcando el principio y el fin de las estaciones en Santiago de Compostela con el carrito de los helados o la locomotora de las castañas. "A ver se é un episodio que queda aí: foi un tempo moi raro, pero eu son dos que pensa que se aprende máis do malo que do bo e isto serviume para aprender a quen tes aí", concluye.

Vivir